Majör Depresif Bozukluk

DSM-IV-TR’e göre bir çocuk veya ergenin majör depresyon tanısı alabilmesi için manik epizod geçirmeksizin bir ya da daha fazla majör depresif durumun varlığı gerekir. Depresif veya sinirli duygu durumu ile ilişkili özelliklerden 4 veya daha fazlasının 2 hafat bir süre içinde bulunması gerekir. Depresif çocuklar ve ergenlerin tablosunda

farklılıklar oluşur. Çocuklar daha çok somatik yakınmalar ve endişe gösterme eğilimi, ergenler ise uyku ve iştah bozuklukları, intihar düşünceleri ve davranışı, okulda, evde işlevsellikte bozulma gösterme eğilimindedir.

Depresif durumun özellikleri aşağıdakilerdir.

  • Uykusuzluk veya aşırı uyuma
  • Kilo kaybı veya kilo alımı
  • Psikomotor ajitasyon
  • Enerji kaybı ve yorgunluk
  • Okul başarısında değişme ve konsantrasyon güçlüğü
  • İstek ve ilgide azalma
  • Suçluluk ve değersizlik duyguları
  • Depresif duygudurum
  • İntihar düşünceleri

Distimi

Distimi çocukların yaklaşık %2’de, ergenlerin %4’de görülür. Distimi tanısı konulabilmesi için çocuklarda belirtilerin en az 1 yıl devam etmesi gerekir. Distimik bozukluğun özellikleri aşağıdakilerdir

  • İştahsızlık ya da aşırı yeme
  • Uykusuzluk ya da aşırı uyku
  • Düşük enerji düzeyi ve yorgunluk
  • Düşük benlik saygısı
  • Konsantrasyon bozukluğu ve kararsızlık
  • Umutsuzluk duygusu

Depresif bozuklukların tedavisi psikofarmakolojik ve psikososyal olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Psikososyal tedaviler bilişsel-davranışçı terapi, kişiler arası psikoterapi, aile danışmanlığını içerir. Tedavinin amacı duygu durum bozukluğu süresini kısaltmak, depresyonun olumsuz etkilerini azaltmak, çocuk ve ergenlerde işlevselliği optimum düzeye getirmektir.